Deel 2: op het platteland

Inmiddels zit ik weer in de stad en is mijn tijd op het platteland voorbij. Wat een bijzondere tijd heb ik daar gehad, zoveel bizarre dingen gezien, meegemaakt en genoten van de kleurrijke cultuur. Soms was het geweldig, soms werd ik gillend gek, want ik werd nooit met rust gelaten.

Na een aantal dagen kantoorwerk, het afmaken van de vragenlijst voor de boeren, was het 8 februari tijd om naar het platteland te gaan. Nou, daar kwam ik echt in een nieuwe wereld terecht! Als een beroemdheid werd ik behandeld daar. Als ik ergens even stil stond stonden binnen de kortste tijd tien kinderen om me heen en dat vulde zich dan snel aan met volwassenen tot er soms wel 25 man stonden. Tsja. En alles wat ik deed was geweldig en alle spullen die ik had waren geweldig. En ik zag er zooo mooi uit, en ik was zo lief en leuk en aardig en slim. Tjsaaa. Iedereen wilde met me op de foto en zelfs nadat ik al een paar weken in het dorp was, was het nog steeds het geval. Ik dacht dat mensen wel aan mijn aanwezigheid gewend zouden raken, nou nee. Daarom ben ik blij dat ik nu toch weer in de stad ben, ook hier val ik erg op en willen mensen nog steeds met me op de foto, maar toch in mindere mate.

Maar de echte hardcore Indiase Hindoeïstische cultuur heb ik wel meegemaakt kan ik zeggen! Ik had geen tafel, stoel, bestek, douche, want daar doen ze hier niet aan. Dus ik zal altijd op de grond, at rijst met mn handen en douchte me dagelijks met een emmer water en een grote mok. (Nou kon ik eindelijk een beetje goedmaken voor mn vele watergebruik door mn lange douchesessies in NL:p). Ondanks dat het allemaal erg primitief klinkt zijn de vrouwen hier heel verzorgd en altijd in prachtige kleding en mooie sieraden. Het is belangrijk om er goed uit te zien en als ik een schrammetje had was het meteen heel erg en oo zo zonde van mijn mooie handen/gezicht/weet ik wat. Het liefst zagen mensen mij of achterop de motor of in huis, maar niet lopend op straat. En ik wilde niets meer dan lopen op straat, mensen ontmoeten, rondkijken. Dus ja, dat zorgde af en toe wel voor wat discussie en frustratie tussen mij en mijn collega’s en buren.

Geloof
In Amangal, het dorp waar ik zat, is het grootste gedeelte Hindoe, maar er zijn ook wat moslims. Aan de ene kant van het dorp begon om half zes de hindoe muziek uit de tempels en aan de andere kant hoorde ik steeds de gebeden/gezang/etc. van de moslims. Door elkaar, na elkaar, kan allemaal, het was niet te missen en het werd een vertrouwd geluid. Alle mensen waar ik mee om ging waren Hindoe, dus heb daar het meest van meegekregen. Ben naar verschillende tempels geweest en verschillende rituelen meegemaakt. Een hele belevenis hoor! Maar toch anders dan ik had verwacht; het is niet zo heilig als ik gedacht had. Tussen de rituelen door wordt gerust even gevraagd wie ik ben, wat ik kom doen en waar ik vandaan kom. Telefoons worden gewoon opgenomen en ik mocht overal foto’s van maken. Dus zo heilig is het volgens mij allemaal niet.

Weggebruik
Het recht van de sterkste? Nee het recht van diegene die het hardste toetert. Iedereen toetert constant, echt constant, als een motor of auto een minuut niet toetert is het een wonder, tenminste, zo is het in het dorp. Onderweg naar de boeren is het wat minder natuurlijk, want daar zijn wat minder mensen. En spookrijden is meer regel dan uitzondering, echt een eigen kant van de weg is er niet. Ja het is er wel, maar als het je even niet uitkomt dan rijd je toch gewoon lekker aan de andere kant? Verder is de weg niet echt een weg zoals wij dat kennen; voor verkeer. De weg wordt gebruikt als oogstopslag, als plek om even je studieboek te lezen voor je naar school gaat, om even te kletsen, en vooral om je kuddes geiten, schapen en buffels te laten lopen, onderweg naar een plek om te grazen. En als er spontaan een wegversperring is cross je dus even over een akker heen.

Sociale banden
Mensen zijn ontzettend close met elkaar, privacy kennen ze hier niet. Aan de ene kant heel mooi, aan de andere kant ontzettend vermoeiend! De verhouding man-vrouw is ontzettend complex en daar heb ik ook wel moeite mee gehad en soms nog steeds wel. De vrouw is de belichaming van de cultuur en moet beschermd worden, maar dit resulteert in het feit dat mannen boven hun vrouwen gaan staan en als ik ergens niet tegen kan.. Tegelijkertijd zijn het de vrouwen die kei hard werken en er soms helemaal aan onder doorgaan, omdat hun man te veel van ze vraagt. Ik heb nu al zoveel vrouwen ontmoet met heftige verhalen. Te veel om nu te typen..
Iedereen is dan ook ontzettend verbaasd dat ik hier alleen ben, dat ik niet getrouwd ben en geen kinderen heb.

Al met al is het een grote kleurrijke chaos hier. Toen ik een vriend van me een beschrijving gaf van hoe het hier was zei hij: "Dit is echt moeilijk voor te stellen met mijn westerse brein". En dat is inderdaad precies wat het is, je moet het meemaken!

Mijn project
Maar wat doe ik hier nu eigenlijk? Ik doe onderzoek naar hoe klimaatsverandering de boeren hier beïnvloedt en hoe de boeren zich hier aan aanpassen. Ik kijk hierbij naar boeren met alleen akkerbouw, boeren met akkerbouw en geiten/schapen en boeren met akkerbouw en melkvee. Het is een groot onderzoek en ik heb echt een gigantische enquête die ik bij 30 boeren heb gehouden. Nu heb ik alle data verzameld en mag ik dus mijn grote database gaan analyseren en dit doe ik in de stad in Hyderabad. Werk aan de winkel!