Mijn eerste week in India

Zo, na een kort nachtje en twee koppen koffie wordt het tijd om eindelijk mijn blog te schrijven! En aangezien ik veel te vertellen heb zal ik het even in twee delen doen. Eerst over de eerste week.

1 februari was het dan zo ver, tijd om naar India te gaan! Er was een grote storing op Schiphol, maar gelukkig kon ik die dag nog wel vliegen. De vlucht was alweer lekker op z’n Indiaas: chaotisch en eten afslaan was not done. Na een hele lange reis en een laatste flink bak koffie was het tijd om het Westerse wereldje te verlaten en Delhi in te stappen. En ja, met mn eerste stap buiten het station was ik al meteen terug in de tijd, mijn vorige reis naar Azië stond meteen weer op m’n netvlies; overal tuktuks, kleuren en mensen.

Het verschil: Mannen, overall mannen, sommige vriendelijk, sommige vies kijkend, sommige twee keer kijkend of ze wel zien wat ze zien. Dat vond ik verbazingwekkend, er komen toch veel meer blanken in Delhi? Maar goed, in de eerste dag in Delhi heb ik inderdaad heel veel mensen gezien, maar geen een westerling. Misschien is het in dat gedeelte toch wel zeldzaam dan.

Buiten dat om had ik het gevoel alsof ik me respectievelijk weer in Bangkok, Zambia en Cambodja waande. Eerst leek het Bangkok, maar dan met meer chaos en armoede. Paar meter later liep er een hele familie allemaal met gigantische zakken op hun hoofd (lekker stereotype, maar ach dit deed me dus denken aan Zambia). Na heel wat tuktuks afgewezen te hebben (Thailand), zag ik in dat ik toch geen andere keuze had dan een tuktuk nemen, dus na wat discussie zat ik met al m’n spul in een tuktuk. En dat ging weer heerlijk typisch: Hmm, rechts een auto, links een tuktuk, ik wil er tussendoor, dus ik eehh… ram die tuktuk gewoon even aan de kant. Op deze manier konden we de weg een paar meter vervolgen tot we weer klem zaten in het verkeer.

Toen ik een rondje door de stad liep kwamen er Cambodja herinneringen boven drijven. Ik liep namelijk door een arm gedeelte en net als in Cambodja had ik weer last van mensen die wilden dat ik babyvoeding voor ze kocht en ze wilden me niet met rust laten. In Cambodja heb ik hier zelfs een behoorlijke ruzie over gehad, maar hier kon ik ze toch afschudden gelukkig.

Maargoed, alles bij elkaar waren de gebeurtenissen en de hele setting me in het algemeen niet onbekend, alleen was het bizar om dit allemaal samen te zien en in z’n intensiteit. Het is ook gewoon zo’n chaos hier, zelfs de fanfare heeft geen ritme in zn muziek, iedereen trommelt en blaast er maar op los en loopt tussen auto’s door terwijl ze “muziek” maken. Niet zo’n georganiseerde formatie als in NL dus.

Op het vliegveld had ik een hele leuke Nederlander ontmoet die al vaker in India was geweest. Met haar ben ik de volgende dag naar wat tempels geweest en me verdiept in de verschillende geloven die India rijk is.
De volgende dag was het tijd om naar Hyderabad te gaan en mijn stage/thesis werk te beginnen. Daar heb ik de eerste nachten in een guesthouse geslapen waar een aantal Indiase meiden wonen/logeren en zo werd ik dus meteen goed in de cultuur ondergedompeld! Maar pas op het platteland kwam ik er achter wat de cultuur nu echt inhoudt, daarover in mijn volgende blog!