Weekje alleen op de farm

Maandag overdag was echt een chaos zoals ik had verteld, nou die avond kwam de druppel. Maandag avond was ik KWAAD! Oeh, en dat ben ik niet vaak. Ik had de farmmanager 3 keer om iets gevraagd, en hij had beloofd dat hij het zou doen. (wat, is een te lang verhaal om uit te leggen.) Ik kwam ’s avonds bij de feedlot en twijfelde of het wel gebeurd was, dus ik belde hem. Ja, het is echt gebeurd zei hij. Hmm.. Kom ik hem 5 min later op de farm tegen, zeg ik tegen hem dat het bijna onmogelijk is dat het gebeurd is en zegt hij: Nou, de jongens zeggen dat het gebeurd is, heb het alleen niet gecheckt! Jaa hallo, de jongens zeggen wel meer! Toen de jongens werden gevraagd zeiden ze ook allemaal verschillende dingen. Serieus, als ik zelfs de farmmanager niet kan vragen om iets te regelen, dan moet ik gewoon de hele dag op de feedlot zitten om de controleur van de controleur van de controleur te zijn! Ik was gewoon zo kwaad, omdat hij niet deed wat hij beloofd had en gewoon niet eerlijk was. Zulke dingen kunnen echt je hele proef verknallen. Een ding heb ik nu wel geleerd: Elk klein dingetje wat bij mn stieren gebeurd moet ik bij zijn, anders stellen mijn data niks voor, omdat je niks zeker weet.
Dinsdag ben ik met Fanuel, de farmmanager naar Kashima gereden om alle dieren (140) daar te wegen. Wat een lol hadden we! (ja, ik ben gelukkig altijd maar even boos;p). De weg was namelijk ontzettend slecht, een grote achtbaan van modder, hobbels en gaten. Probeer daar maar door heen te komen met je kleine lage auto! (toyota carona, voor wie dat wat zegt). Op een gegeven moment hield de hele auto ermee op en hebben we de auto in de berm geduwd. Maar hij was zo weer gemaakt, want het bleek dat een aansluiting van de accu los was gegaan door alle hobbels. Hobbels ontwijken vind ik namelijk erg moeilijk:p. Maargoed, we zijn heelhuids aangekomen. Op de terugweg werden we aangehouden, want ik moest mn rijbewijs laten zien. Shit.. Die had ik niet bij me. Ik kreeg het wel een beetje benauwd, want echt geld heb ik eigenlijk ook niet zo veel meer. Maar toen de politieagent me om mn rijbewijs vroeg deed ik eerst alsof ik het niet goed hoorde en daarna begon ik over hoe ik hier in vredesnaam rechtsaf moest slaan, met al die vrachtwagens op de weg. En toen ging ze me uitleggen dat ik gewoon om de hele rij wachtende auto’s heen moest rijden. Daarbij vergat ze dat ik mn rijbewijs zou laten zien! Dus zodra ze uitgepraat was gaf ik gas en zijn we ontkomen!
Woensdag was een fijne dag, bijna alles liep op rolletjes! ’s Middags kwam iemand om 15 koeien te kopen. Hij is echt zo’n hele nette zakenman, super netjes gekleed, en ontzettend bang om vies te worden. Hij komt hier regelmatig om koeien te kopen en ik vind het altijd een leuk gezicht, zo’n echte typische stadsjongen op zo’n primitieve boerderij. Maargoed, het is wel echt een aardige vent, zeker weten! Ik heb hem alleen wel geadviseerd om toch maar een overall en laarzen te kopen, want dit werkt echt voor geen meter. We gaan binnenkort met wat mensen bbquen hebben we die middag afgesproken. Dat is zo leuk hier, mensen spreken heel makkelijk samen wat af. Ik heb hem nu 2 keer op de boerderij gezien en we hebben wat gesprekjes gehad, maar in Nederland zien ze dat als een puur zakelijke relatie. En hier vragen ze gewoon of we samen wat in het weekend kunnen doen, erg leuk! En vanmiddag, (maandag 3 feb) was hij ook op de farm en hebben we samen even geluncht.
Er was nog wel wat gedoe met het vervoer regelen voor die koeien. Fanuel had met de baas gesproken en hij zei doodleuk tegen Andreas (zo heet die zakenman): Nee sorry, er is geen vervoer voor je koeien morgen. Ik dacht: wat, dat kan toch gewoon niet. Onze chauffeur gaat een paar dagen dingen wegbrengen en we hebben voor al die dagen helemaal geen driver! Dus ik heb toen zelf de baas gebeld en die zei dat Fanuel zelf wel naar onze eigen slachthuis mocht rijden en dat hij dat ook tegen Fanuel had gezegd. Maar dat had hij niet letterlijk gezegd, dus Fanuel had begrepen dat hij dat niet mocht. Communicatie! Maargoed dat ik daar een minor in wil gaan doen:p.
Die avond een paar lekkere wijntjes gedronken met Sharon, de Zambiaanse vrouw van Arie, erg gelachen samen!
Donderdag weer naar Kashima gereden om de koeien te dippen en ze naar een andere paddock te brengen. Dit keer was de auto er niet mee op gehouden, maar ben ik wel in een modderpoel in de berm terecht gekomen. Maar gelukkig zat ik niet vast! We rijden er in totaal een uur over, vet lang! Met een goede weg ben je er in 25 minuten namelijk! En ik rijd ook nog best snel, vergeleken met de andere mensen met een lage auto die op de weg zitten te knoeien. Maargoed, ik vind het leuk!
Donderdagmiddag en vrijdag heb ik me verdiept in acidose. Dat is verzuring van de pens van de koe en dat kan behoorlijke gevolgen hebben. Een van mijn experiment groepen zit namelijk tegen acidose aan, omdat ze heel energierijk voer krijgen. Ik moet het goed in de gaten houden, dit voer mag geen marteling worden!
Zaterdagochtend even op de feedlot gewerkt en daarna even weer op kantoor. En ’s middags ben ik naar Makeni mall gegaan om boodschappen te doen en om met iemand af te spreken van de kerk. Net toen ik daarheen wilde gaan stonden 2 meiden van Kimabokwe voor mijn deur, een dochter en een nichtje van wat mannen die hier werken. Ze wilden bij me op bezoek komen, maar ik wilde dus net weg naar Makeni Mall en toen zijn ze meegegaan! Ik zei dat ik een afspraak had met iemand en dat ze gewoon lekker kunnen rondkijken, maar ze zeiden dat ze graag met mij wilden omgaan en bij mij wilden zijn. Naja, oke, als jullie dat willen.. Dus gingen zij ook mee wat drinken met de jongen van de kerk. Eerst even een gesprek met zn vieren gehad, maar eigenlijk zaten ze er maar gewoon een beetje bij, dus heb toen gewoon de hele tijd met die jongen gepraat. Heel interessante gesprekken gehad over het geloof! Hij was alleen aan het eind van het gesprek niet zo blij met mij, want toen kwam hij erachter dat ik eigenlijk helemaal niet wist hoe hij heette. Oeps.. Hij vroeg hoe hij in mn telefoon stond en hij wilde het zien, dus ik liet hem zien: Guy Church. Maar is nu veranderd in Screviner, haha! Daarna ging hij naar huis en ging ik nog even met die meiden boodschappen doen. Dat voelde wel een beetje raar, omdat ik geld heb goed eten te kopen en zij niet.. Maar echt arm zijn zze ook niet, want ze hadden wel mooie kleren aan en eentje had de hele tijd muziek op (irritant). Maar ze zijn ook best brutaal: Ik kocht een zak chips en chocola voor ze, (groentes hadden ze wel zeiden ze) en toen pakten ze meteen 2 zakken en de grootste reep, terwijl ik voor mezelf ook gewoon een mini reepje had. Dat soort dingen. En dat meisje waar ik mee had geluncht zei ook steeds dat ik een cadeau voor haar moest kopen, omdat ze haar examens had gehaald. En de eerste keer dat ik haar ontmoette zei ze dat ik een telefoon voor haar moest kopen!
Maargoed, boodschappen gedaan en weer naar huis gereden. Waar ik wel even moest opletten dat ze niet mn boodschappen gingen jatten. Maar ze hadden geen tas bij zich, dus dan wordt ongezien jatten ook wel lastig natuurlijk.
We kwamen thuis, ik zette ze af, parkeerde mn auto en kreeg telefoon: Stanley, een van de jongens die hier werkte belde: YOU HAVE TO COME TO THE OFFICE, NOW, COME COME COME.
nou, oke. Dus ik daarheen. (maar eerst even mn boodschappen en geld veilig in mn huisje gelegd, want je weet maar nooit.) (ja, die naïviteit van mij gaat er op sommige vlakken toch wel een beetje af:p) Toen kwam er een hele nare situatie. Ik ga het niet tot in detail uitleggen, want dan zijn we 4 a4tjes verder. Maar hier kwam het op neer: Die ochtend had ik alle salarissen opgehaald, want het was 1 februari, pay day. Ik vertelde op kantoor dat Stanley op staande voet ontslag had genomen en binnenkort vertrekt. Maar de regel hier is: Als je zonder notie ontslag neemt, dan wordt 1 maand salaris ingehouden. Dus ik kreeg het salaris van Stanley niet mee. De rest van de salarissen heb ik aan Fanuel, de farmmanager gegeven. Hij zei dat hij die regel niet kende en dat hij alleen maar wist dat Stanley niet zijn bonus krijgt, maar dat hij wel zijn salaris moet krijgen van de maand die hij gewoon gewerkt heeft. Ik zei: Ja, dat vind ik ook, maarja, de regels zijn blijkbaar anders. Maar maandag konden we het daar wel met de baas over hebben. Klaar.
Nou niet klaar dus. Stanley had Fanuel erbij geroepen en met ons drieeen gingen we het erover hebben. Stanley was zoooo kwaad, en zoo upset, echt helemaal van slag was hij. En ja, dat snapte ik ook goed, want als je die regel niet kent.. Maar het punt was: Hij was zo ontzettend kwaad op MIJ! Ik kon hem niet aan het verstand krijgen dat het niet mijn schuld was en niet mijn keuze en niet mijn geld. Maar hij zag dat totaal niet in en ook Fanuel begon allemaal argumenten tegen mij te noemen. Zoo hopeloos! Ik zei tegen Fanuel: I UNDERSTAND, OKAY?! IT JUST NOT MY MONEY AND NOT MY CHOICE AND I CAN’T DO ANYTHING ABOUT IT! Het was zo naar, zo naar, want ik vond het zo zielig voor hem, terwijl hij heel kwaad op mij was. Het werd echt een hele scène en de situatie begon bijna te escaleren.. Gelukkig ben ik op een gegeven moment toch weggelopen en toen ben ik naar de familie Muijs gegaan, die zijn net terug uit Nederland. Die waren opgelucht dat ik heel thuis was, want ze zeiden dat ik best wel in een gevaarlijke situatie zat. Kom niet aan het geld van een Zambiaan! Dat zat ik natuurlijk ook niet, maar ze dachten van wel!
Ik was blij dat ik daar even weg was. Heb die avond en zondag mijn telefoon uitgezet en pas zondagavond weer terug naar de farm gegaan. Stanley is nu weg, dus daar ben ik wel opgelucht over.
Maar het vervelende is wel: Ik kon wel echt goed met Stanley, het is echt een goede vent! En ik wil ook heel graag dat hij het geld alsnog krijgt, want hij is echt een goede werker en heeft ook heel erg hard gewerkt. Maar ja, regels zijn regels. En als je je personeel niet aan die regels laat houden dan wordt het een zootje. Je moet soms echt heel hard zijn hier, dat vind ik wel lastig, ook al begrijp ik het wel. Het is gewoon moeilijk nee zeggen als zo iemand bijna jankend voor je neus staat.
Vandaag, maandag, heb ik geleerd: Dat iemand het een keer goed doet, betekent niet dat hij het de tweede keer ook goed doet. Met het feedmixen hebben we 70 kilo molasses nodig. Het was echter te dik om door de machine te gaan, dus dan moeten ze het verdunnen met water. Dat deed hij ook. Maar daarna zag ik hem ineens met een bak met verdunde mollases staan! Ten eerste was het heel moeilijk om er nu achter te komen wat hij nou precies in de tank gedaan had. Maar het gekke was: Hij begreep niet dat je meer dan 70 kilo molasses in je voer hebt als je je 70 kilo molasses verdunt met waterige molasses. Hij denkt alleen: Het moet door die machine, dus het moet verdund worden.
Ja, snap ik, maar verdun het dan met WATER! Dat deed je eerst ook, waarom nu niet? Maar daar wist hij natuurlijk geen antwoord op.
Arie is weer thuis en morgen komt Arjan weer thuis. Wel fijn, want als zij er zijn houden de jongens zich meer gedeisd. Ik werd ook al wel gewaarschuwd dat ze me misschien zouden gebruiken of dat ze lakser zouden worden. Ik dacht dat ik het wel goed in de gaten had, maar Arie zei tegen mij: Marije, je hebt je laten gebruiken! Vooral met die salarissen. Ik had gewoon bij de eerste zin van de discussie moeten weglopen. Maar dat vind ik juist zo lastig, omdat ik het dan zo sneu voor Stanley vindt. Dat moet ik wel echt leren: Weglopen. Gewoon mensen hun problemen bij henzelf laten. En niet te snel iets voor iemand doen. Fanuel vraagt mij wel eens voor iets, en dat doe ik dan met plezier. Maar achteraf blijkt dan dat er toch wat meer haken en ogen aan zitten dan ik dacht en daar zadelt hij mij dan mee op. Maar ik vond het wel heel vervelend dat Arie zei dat ik me had laten gebruiken, omdat ik dat zelf eigenlijk nog niet echt zo gezien had en daar baal ik wel van.
Maar ik moet zeggen dat ik alsnog blij ben dat ik een week alleen was op de farm. Ik heb er namelijk ontzettend veel van geleerd en een beetje ervaren hoe het is om zo’n bedrijf te managen. Er komt zoveel bij kijken!
Ik heb nu eigenlijk best een burgerlijk leventje, ook wel leuk om een tijdje je hebben, haha: Ik heb mijn eigen huisje, een auto, werk, 2 honden die altijd bij m’n huisje zijn, ik doe boodschappen voor de hele week ipv elke dag, ik kook elke dag. Jaja, dat begint er aardig op te lijken!:p
In het weekend ga ik lekker naar de familie Muijs, erg gezellig daar!